Χρήστος Πιλάλης (Διεθνής εκπαιδευτής και διεθνής διαιτητής σκακιού)
Δεν είναι μόνο ένα πνευματικό άθλημα, είναι
καθρέφτης πτυχών της ανθρώπινης φύσης. Το «Chess» το αποτυπώνει αυτό με
μουσικότητα, ένταση και σπάνια συναισθηματική ευφυΐα.
Η φετινή αναβίωση του εμβληματικού μιούζικαλ «Chess»
στο εμβληματικό θέατρο Broadway, δεν θα είναι απλώς μια θεατρική επαναφορά.
Αλλά μια επιστροφή σε μια εποχή όπου το σκάκι δεν ήταν μόνο άθλημα ή παιχνίδι,
αλλά καθρέφτης της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής. Το έργο που θα κάνει πρεμιέρα
το φθινόπωρο, αποτελεί δημιούργημα των Benny Andersson και Björn Ulvaeus (του
γνωστού συγκροτήματος των ABBA), σε στίχους του Tim Rice, και επανασυστήνεται
στο κοινό με νέα σκηνοθετική προσέγγιση και ανανεωμένο σενάριο.
Η πλοκή εκτυλίσσεται γύρω από έναν αγώνα παγκοσμίου
πρωταθλήματος σκακιού μεταξύ ενός Αμερικανού και ενός Σοβιετικού πρωταθλητή, σε
φόντο Ψυχρού Πολέμου! Το σκάκι εδώ δεν είναι απλώς ντεκόρ, αλλά η καρδιά του
έργου. Όπως και στο πραγματικό γεωπολιτικό σκάκι εκείνης της εποχής (αλλά και
της σημερινής), οι χαρακτήρες είναι πιόνια σε μεγαλύτερα στρατηγικά σχέδια:
κυβερνήσεων, πρακτόρων και ιδεολογιών. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το «Chess»
εξετάζει την εξουσία, την προδοσία, τον έρωτα και την ανθρώπινη μοναξιά.
Το σκάκι στο έργο λειτουργεί τόσο κυριολεκτικά όσο
και συμβολικά. Οι αγώνες στη σκακιέρα συμβαδίζουν με τις συγκρούσεις των
πρωταγωνιστών στη ζωή: ψυχολογικά παιχνίδια, διπλωματικά τρικ, θυσίες, μπλόφες.
Ολόκληρο το έργο είναι δομημένο σαν παρτίδα σκακιού, με αρχή, μέση και ένα
αναπόφευκτο φινάλε! Σκηνογραφικά, πολλές παραγωγές μέχρι σήμερα έχουν
μετατρέψει τη σκηνή σε σκακιέρα. Το τραγούδι «The Arbiter» αποθεώνει τον ρόλο
του διαιτητή, ενώ το «One Night in Bangkok» περιγράφει μια πόλη που φιλοξενεί
όχι μόνο ένα σκακιστικό τουρνουά, αλλά και ένα υπόγειο παιχνίδι εξουσίας.
Παρά την αποτυχημένη πρώτη του εμφάνιση στο Broadway το 1988, το έργο απέκτησε φανατικό κοινό χάρη στην εμβληματική μουσική του, και τη διαχρονική θεματική του. Σήμερα, με τη δημοτικότητα του σκακιού να αναζωπυρώνεται –χάρη και σε φαινόμενα όπως η σειρά «Το Γκαμπί της Βασίλισσας»– το «Chess» βρίσκει νέο έδαφος για να ανθίσει. Η επιστροφή του μιούζικαλ στη θεατρική σκηνή μάς θυμίζει ότι το σκάκι δεν είναι μόνο ένα πνευματικό άθλημα ή για κάποιους απλά ένα επιτραπέζιο παιχνίδι. Είναι καθρέφτης πτυχών της ανθρώπινης φύσης – της νόησης, της στρατηγικής, του ανταγωνισμού, της θυσίας και της ανάγκης για νίκη. Το «Chess» το αποτυπώνει αυτό με μουσικότητα, ένταση και σπάνια συναισθηματική ευφυΐα.
https://www.efsyn.gr/
Tweet
